jardang

forma ukształtowania powierzchni Ziemi występująca na obszarach pustynnych, w postaci ostrego grzbietu oddzielającego bruzdy korazyjne; szczyty jardangów są najczęściej spłaszczone, zaś ściany strome; zazwyczaj ma długość do 100 metrów i od kilku do kilkunastu metrów wysokości; przy jego tworzeniu główną rolę odgrywają procesy korazji i deflacji.